Dichter en schrijver Ishmail Kamara leefde tien jaar zonder geldige papieren. Rotterdam was toen al grotendeels zijn thuisbasis. Na lang wachten, kreeg hij alsnog een verblijfsvergunning. Onlangs verscheen zijn roman Honderd gouden paarden.

Josien van Dongen is als vrijwilliger betrokken bij een dagopvang voor mensen die geen verblijfspapieren hebben. Ze gaat daar de verbinding aan met mensen en probeert zoveel mogelijk te delen om meer gelijkwaardigheid te creëren.

Rutger Brenninkmeijer is vrijwilliger bij Villa Vrede in Utrecht. Villa Vrede biedt ongedocumenteerde mensen overdag een plek om te zijn en elkaar te ontmoeten. Ook organiseren ze verschillende activiteiten zodat mensen zichzelf kunnen ontwikkelen. Rutger helpt mee als gastheer.

“Als kind van Joegoslavische ouders ben ik opgegroeid in Nederland. Het was verwarrend, vooral omdat het land waarin mijn ouders geboren waren op het moment van mijn geboorte niet meer dezelfde naam had. Terwijl mijn moeder vanaf de bank in Nederland keek naar de genocide in Srebrenica, werd ik geboren en werden duizenden mensen van het land wat niet meer dezelfde naam had ‘etnisch gezuiverd’.”

Nel van den Breevaart (68) heeft in het verleden mensen die dakloos waren opgevangen. Niet alleen mensen zonder documenten, ook werkloos geraakte Oost-Europese Arbeidsmigranten vonden bij Nel een plek om even op adem te komen.