“Je wil je niet kleiner voelen dan je jezelf al voelt”

“Mijn boek beschrijft een reis. Het gaat niet over mijzelf, het kan over iedereen gaan die de oversteek maakte naar Europa. De hoofdperspoon Ebo Yoko vlucht voor bittere armoede. Door de woestijn en over zee onderneemt hij een gevaarlijke vlucht. Het boek gaat niet over de moeilijke stap om je thuis achter te laten, het gaat over wat er van je wordt afgepakt nadat je je huis hebt verlaten. Hier moeten meer verhalen over verteld worden, net zoals we nu nog steeds verhalen over de Tweede Wereldoorlog vertellen.

Ik kwam zelf in 2012 in Nederland aan vanuit Sierra Leone. Na twee maanden moest ik het AZC verlaten en tipte iemand me om naar Rotterdam te gaan, naar De Pauluskerk. Ik ging vrienden maken en mijn plek zoeken in een stad terwijl ik geen geldige verblijfspapieren had.

Die situatie heeft tien jaar geduurd. Ik bracht  mijn tijd overdag door in de Leeszaal, de Pauluskerk en de bibliotheek. Deze drie plekken vormden voor mij een driehoek in de stad, openbare plekken waar ik welkom was. Die zijn belangrijk voor mensen zonder documenten.

Daarnaast is vertrouwen belangrijk. Ik wil dit graag aan anderen meegeven die hulp willen bieden aan ongedocumenteerde mensen. Ik weet uit ervaring hoe moeilijk het is in een afhankelijke situatie te zitten. Je bent afhankelijk van anderen voor je onderdak. Dat is lastig omdat je kans loopt om in vervelende situaties terecht te komen. Maar aan de andere kant kun je niet overleven als je geen andere mensen vertrouwt.

Ik heb me aangesloten bij de actiegroep van NOO omdat er meer solidariteit nodig is. Ik kan iets meegeven over mijn eigen ervaring. En daarmee meer mensen inspireren zich als solidaire burger in te zetten. Zelf vond ik het vooral fijn als mensen me van mens tot mens benaderden en niet boven me gingen staan. Dat doe je door iemand vrijheid te geven. Als je een ander onderdak biedt, betekent het niet dat die ander zijn levensverhaal aan je moet vertellen. Je wil je eigen keuzes kunnen maken en je niet kleiner voelen dan je je al voelt.

Je kunt het beste solidair zijn door elkaar te leren kennen en verbinding op te zoeken, bijvoorbeeld met iets wat je allebei leuk vindt. Zo help ik nu jongens met het vinden van een voetbalclub zodat ze zich niet vervelen. Dat is iets kleins, maar het kan belangrijke afleiding zijn.”